شکایت روابط نامشروع از شوهر و نقش صیغه در توجیه آن !

_{^{پاسخ – آیا می توانم از همسرم شکایت کنم که قبل از صیغه با زنی رابطه مشروع داشته ؟}}

• قانونگذار در فصل هجدهم قانون مجازات اسلامی تعزیرات به جرایم ضد اخلاق و عفت عمومی پرداخته است؛ که در جهت حمایت و صیانت از بانوان و جلوگیری از هتک حرمت به آنان پرداخته است که یکی از آن موارد بزه روابط نامشروع مادون زنا هر یک از زوجین است و مواردی مانند تقبیل و مضاجعه را به عنوان تمثیل یاد کرده است و می توان مواردی دیگری را به تشخیص دادرس در زمره روابط نامشروع تلقی کرد.
• رابطه نامشروع مادون یا غیر زنا عبارت است از رابطه نامشروع بین زن و مردی که رابطه زوجیت یا علقه ازدواج بین آنها نیست و مرتکب عملی منافی عفت از قبیل تقبیل یا مضاجعه می شوند.
• مواردی که در قانون بدان اشاره شده است حصری نیستند و اعمالی دیگر که منافی عفت باشند را هم شامل می شود. پس عنصر مادی جرم رفتار و فعلی مثبت با توجه به اوضاع و احوال و تحقیقات برآمده که عرفا یا شرعا منافی عفت محسوب می شود؛ رابطه نامشروع هم صرفا مشتمل بر حضور فیزیکی زن و مرد در کنار یکدیگر نیست و بلکه ممکن است رابطه نامشروع از طریق وسایل ارتباط جمعی نیز تحقق یابد . 
• پس سه شرط رفتار مادی مرتکب عبارت است از نبود علقه زوجیت ، نامشروع بودن و منافی عفت بودن عمل، و وجود رابطه بین دو غیر هم جنس. 
• نکته بسیار مهم در این مسئله این است که جرم رابطه نامشروع یک جرم غیر قابل گذشت است و در صورتی هم که شاکی خصوصی شکایت نکند عمل مجرمانه توسط مقام تعقیب یعنی دادستان قابل پیگیری و اقامه دعوا می باشد. 
• جرم رابطه نامشروع همچنین نیازی به سوء نیت خاصی یا نتیجه مجرمانه ای نیست و با همان سوء نیت عام یعنی علم به قبح و جرم انگاری کافی برای تحقق جرم است . 
• همچنین جرایم مربوط به منافی عفت مستقیما طبق ماده۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری در دادگاه مطرح می شود و معمولا تمهیدات محرمانه ای در بررسی و کشف جرم در نظر گرفته می شود.
• در مورد اعاده حیثیت نیز باید گفت که اگر کسی ادعایی ناروا به صورت تهمت یا افترا (ساده یا عملی) یا به صورت نشر اکاذیب مطرح کند و نتواند آن را اثبات کند در اینجا به مجازات های مقرر در مواد 697  698و 699 قانون مجازات اسلامی محکوم خواهد شد. 

_{^{پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص تاثیر صیغه در شکایت رابطه نامشروع}}

♦  نکات مربوط به روابط نامشروع در متن فوق بیان شد که نیاز به دقت فراوان دارد زیرا صیانت از آبروی افراد بسیار مهم است و اگر خطا یا شبهه ای در این موارد رخ دهد مجازات های افترا یا اشاعه فحشا را در پی خواهد داشت. همچنین سند صیغه نامه ای که همسر شما تنظیم می کند در زمره اسناد عادی محسوب خواهد شد و از اعتبار پایینی برخوردار است و میتوان ادعای انکار و تردید نسبت به آن کرد. توجه کنید که این نوع موارد کمی اثبات وجود رابطه نامشروع و حدود آن بسیار سخت است و قاضی باید بتواند این روابط را در چارچوب رابطه نامشروع قرار بدهد که این کار کمی سخت است چرا که قوانین کیفری باید تفسیر مضیق بشود و نمی توان هر نوع رابطه ای که یک آقا و خانم باهم دارند را در چارچوب روابط نامشروع تلقی کرد و آن را جرم انگاری کرد؛ اما باز تطبیق این موارد بسته به نظر قاضی دارد.
♦  بهتر است در این زمینه اگر می خواهید دعوای کیفری مطرح کنید حتما  از یک فرد متخصص در حوزه حقوق کیفری مشورت بگیرید. 
♦  همچنین راهکار دیگری که شما میتوانیم به شما پیشنهاد کنیم استناد به بند دوازدهم قباله های چاپی نکاح است که اگر اثبات شود که فرد ازدواج مجدد کرده است شما به صورت شرط نتیجه وکیل در طلاق خود هستید و می توانید خود را مطلقه کنید. 
♦  راهکار دیگر استناد به موارد عسر و حرج در ماده 1130 قانون مدنی است و عرفا با توجه به مقتضیات جامعه وجود شخص دیگر در زندگی شما می تواند از موارد عسر و حرج محسوب شود که البته این امر نیز نیاز به اثبات و استدلال دارد. 

_{^{مستندات قانونی - رابطه نامشروع و صیغه}}

ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
[اصلاحی ۱۳۹۹/۰۲/۲۳]- هر کس به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا به وسیله درج در روزنامه و جرائد یا نطق در مجامع یا به هر وسیله دیگر به کسی امری را‌ صریحاً نسبت دهد یا آن‌ها را منتشر نماید که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می ‌شود و نتواند صحت آن اسناد را ثابت نماید جز در مواردی که‌ موجب حد است به جزای نقدی درجه شش محکوم خواهد شد.
تبصره - در مواردی که نشر آن امر اشاعه فحشا محسوب گردد هر چند بتواند صحت اسناد را ثابت نماید مرتکب به مجازات مذکور محکوم خواهد شد.

ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
[اصلاحی ۱۳۹۹/۰۲/۲۳]- هر کس به قصد اِضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی به و‌سیله نامه یا شکواییه یا مراسلات یا عرایض یا گزارش یا توزیع هرگونه او‌راق چاپی یا خطی با امضاء یا بدو‌ن امضاء اکاذیبی را اظهار نماید یا با همان مقاصد اعمالی را برخلاف حقیقت رأساً یا به عنوان نقل قول به شخص حقیقی یا حقوقی یا مقامات رسمی تصریحاً یا تلویحاً نسبت دهد اعم از اینکه از طریق مزبور به‌ نحوی از انحاء ضرر مادی یا معنوی به غیر و‌ارد شود یا نه علاو‌ه‌ بر اعاده حیثیت در صورت امکان، باید به حبس از یک ماه تا یک سال و یا شلاق تا (۷۴) ضَربه محکوم شود.

ماده ۶۹۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
[اصلاحی ۱۳۹۹/۰۲/۲۳]- هر کس عالماً عامداً به قصد متهم نمودن دیگری آلات و اَدَو‌ات جرم یا اشیایی را که یافت‌ شدن آن در تصرف یک نفر موجب اتهام او می‌ گردد بدو‌ن اطلاع آن شخص در منزل یا محل کسب یا جیب یا اشیایی که متعلق به او‌ست بگذارد یا مخفی کند یا به‌ نحوی متعلق به او قلمداد نماید و در اثر این عمل شخص مزبور تعقیب گردد، پس از صدو‌ر قرار منع تعقیب و یا اعلام برائت قطعی آن شخص، مرتکب به حبس از سه ماه تا یک سال و شش ماه و یا تا (۷۴) ضَربه شلاق محکوم می‌ شود.

ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی
(اصلاحی ۱۳۷۰/۸/۱۴)- در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد، وی می‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند. چنانچه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه می‌تواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار میسر نباشد زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می‌شود.
تبصره (الحاقی ۱۳۸۱/۴/۲۹ مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام)- عسر و حرج موضوع این ماده عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ادامه‌ی زندگی را برای زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشکل باشد و موارد ذیل در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصادیق عسر و حرج محسوب می‌گردد:
۱- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه.
۲- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلا وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است.
۳- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر.
۴- ضرب و شتم یا هرگونه سوءرفتار مستمر زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.
۵- ابتلای زوج به بیماری‌های صعب‌العلاج روانی یا ساری یا هر عارضه‌ی صعب‌العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید.
موارد مندرج در این ماده مانع از آن نیست که دادگاه در سایر مواردی که عسر و حرج زن در دادگاه احراز شود، حکم طلاق صادر نماید.

ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
هر گاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه ‌شوند، به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه‌کننده تعزیر می‌شود.

ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری
به جرائم منافی عفت به طور مستقیم، در دادگاه صالح رسیدگی می‌شود.
تبصره - منظور از جرائم منافی عفت در این قانون، جرائم جنسی حدی، همچنین جرائم رابطه نامشروع تعزیری مانند تقبیل و مضاجعه است.

پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما